Kto wiedział, mąkę kiedykolwiek
I którego powieki były zamknięte kochać,
Tak ze strachu i nadziei
Po raz drugi nie jest zatkany pierś.
Uwielbia mrok samotności,
On jest bardziej zaznajomieni z łezką,
Zanim zniknął Gusto
Sny jałowy i pusty.
Czuje się pozbawiony: więc las kikut,
osiągnął moln'ej, oparzenia,
Wyszedł - i zniknął w soku życia,
On niesie żadnych martwych gałęzi, –
Drukuje lewy rocka.